شباهت !

روز گذشته (دوشنبه 17 فوریه)، سازمان ملل متحد گزارشی در باره وضعیت "تکاندهنده" حقوق بشر در کره شمالی منتشر کرد. وضعیت در کره شمالی به گفته گزارش ملل متحد هم از بابت نقض حقوق بشر و هم از بابت اعمال حاکمیت از طرف دستگاه رهبری کره، تقریبا با شرایط ایران آخوند زده شباهت شگفت انگیزی دارد. آنچه رهبران از عیسی مقدس تر و از خدا بالاتر کره شمالی برای این سرزمین نفرین شده به ارمغان آورده اند، یک عدد بمب اتمی و یک ملت گرسنه، عقب نگاه داشته شده و به شدت سرکوب شده است. رژیم آخوندی نیز پس از سی و پنج سال به یمن بی لیاقتی و نیز ماهیت ضد مردمی اش، گرسنگی و فقر را در ابعاد میلیونی عمومیت داده است، اگرچه در زمینه بمب هسته ای، خوشبختانه زیر فشار و منع شدید جامعه جهانی موفق به تهیه و تولید همان یک عدد بمب هم نشده است. از سوی دیگر مشابه برخی رفتارها و برخوردهای کره شمالی با مردم این کشور را هرچند در ابعاد کوچکتر در مجاهدین مسعود رجوی و روابط آنها نیز میتوان دید. شایان یادآوری است که به مناسبت مرگ کیم ایل سونگ رهبر پیشین کره شمالی خبرنگاری از یکی از شهروندان کره پرسید که به نظر شما خالق جهان هستی کیست؟ و آن شهروند سیه روز جواب داد "کیم ایل سونگ، آفریننده جهان و کائنات است"! مقایسه رژیم آخوندی با اپوزیسیون ادعایی آن در اینجا، فارغ از تفاوتهای کمی و کیفی از این جهت ضروری است که اولی ملتی را زیر فشار محرومیت و فقر و سرکوب قرار داده و دومی هزاران انسان آرمانگرا را به لطایف الحیل گروگان گرفته و آزار میدهد. ذیلا گزارش سازمان ملل در باره کره شمالی و مصاحبه یک کارشناس کره در داشگاه لیدز را که از تلویزیون بی بی سی پخش شد از نظر شما می گذارانیم و شباهتها را با شرایط ایران و مجاهدین مورد مقایسه قرار میدهیم. 

کره شمالی میگوید گزارش دیروز سازمان ملل نادرست است و تلاشی است برای براندازی حکومت کره شمالی. [علی خامنه ای نیز بارها و بارها تکرار کرده و گفته است که هم پرونده ی هسته ای و هم موضوع نقض فاحش حقوق بشر در ایران به این خاطر مطرح شده و میشود که آمریکا دشمن رژیم است و میخواهد رژیم را سرنگون کند]

گزارش سازمان ملل موارد تکاندهنده فراوانی از رفتار حکومت کره شمالی با مردم این کشور منتشر کرده که از مجازاتهای سخت و نادیده گرفتن حقوق اولیه انسانها حکایت میکند. این رفتارها به جنایت علیه بشریت تشبیه شده است.

دیروز هم یک روز دیگر برای ستایش رهبر کره شمالی بود. ستایشی نزدیک به پرستش بخاطر سالگرد تولد رهبر درگذشته کره شمالی، برای حکومتی که در گزارش امروز سازمان ملل به بیرحمانه ترین رفتارها با مردمش متهم شده است. شاهدان، در اینجا یکی پس از دیگری در برابر هیات تحقیق سازمان ملل مشاهدات و تجربیات خود را از مواردی دلخراش شرح میدهند. از مادرانی که مجبور شده اند نوزادانشان را غرق کنند یا کسانی که به خاطر تماشای یک سریال خارجی شکنجه شده اند. یک کره ای میگوید "یکبار شنیدم که برادر و مادرم راجع به فرار از کشور حرف میزدند من  بعدا آنها را لو دادم. من اسمشان را میگذارم مادر و برادر. اما حس خاصی به آنها نداشتم. یعنی درکی از مفهوم خانواده نداشتم. بعدا مادر و برادرم را در ملاء عام به خاطر من اعدام کردند. و من میبایست در مقابل تعداد زیادی از مردم شاهد مرگشان میبودم." [مشابه چنین صحنه های تکاندهنده و دلخراشی در حاکمیت خمینی بارها تکرار شده و از جمله فرزندانی به دست یا همکاری والدین خود تیرباران  و اعدام شده اند. متاسفانه در روابط مجاهدین مسعود رجوی نیز خانواده، زن، شوهر، فرزند، پدر و مادر، و خویشاوندی حرمت خود را از دست داده و با آنها که در بیرون سازمان هستند با شعار "فامیل الدنگ ما" برخورد میکنند و نسبت به آنهایی که در داخل تشکیلات هستند نیز باید عمیقا متنفر بود و این تنفر را در حضور جمع های بزرگ و با صدای بلند و بعضا با پرتاب آب دهان به سر و روی طرف مقابل اعلام نمود.]

شاهدان دیگری، از وجود یک اردوگاه کاراجباری در کره شمالی سخن گفتند. از یک شبکه تو در توی زندانها و سیاهچالها. تصاویر ماهواره ای نشان نمیدهند در این نقطه از دنیا چه میگذرد. برآوردها حاکی است که دویست هزار نفر در زندانهای سیاسی کره شمالی بسر میبرند. خیلی از آنها در این اردوگاه آینده ای جز مرگ تدریجی پیش رو ندارند.

اطاعت از رهبر کره شمالی یک وظیفه است، وظیفه ای که باید مشتاقانه انجام شود. یکی از جرائم شوهر عمه رهبر کره که اعدام شد این بود که با شور و شوق کافی برای رهبر کف نزده بود. [پرستش و اطاعت از رهبر در ایران و در مجاهدین یعنی نسبت به خامنه ای و رجوی کتمان ناپذیر است. شعار شرک آمیز "روح منی"، برای خمینی و "رجوی - ایران، ایران - رجوی"، و نیز وادار کردن افراد مجاهد به افتادن روی پای رجوی از یاد تاریخ نخواهد رفت!]

 هیات تحقیق سازمان ملل اجازه نیافت به کره شمالی برود. [همان داستان احمد شهید نماینده ویژه سازمان ملل برای حقوق بشر در ایران است که رژیم از ترس به او اجازه سفر به ایران را نمیدهد] اما این که این تحقیقات از طرف سازمان ملل بود به آن وزن زیادی میدهد چون احتمال ارجاع این پرونده را به دادگاه بین المللی جنایی لاهه بمیان میکشد. رئیس این هیات هنوز در این باره چیزی نگفته است اما خبر داد که مقامات کره شمالی را پیشاپیش از تحقیقات خود با خبر ساخته و همکاری آنها را خواسته است: "من در نامه ای به رهبر معظم کره شمالی کیم ایل جونگ اون از طرف هیات تحقیق سازمان ملل از او خواسته ام که توجه داشته باشد که همه مقامات آن کشور در جنایت علیه بشریت مسئول هستند حتی اگر مواردش را دیده و رو برگرداتده باشند. و این مسئولیت میتواند شامل خود او هم بشود."

کره شمالی امروز این گزارش را قویا محکوم کرد و محتوای آن را کذب خواند. واکنشی قابل پیش بینی. چین هم که متحد کره شمالی است گفته است از ارجاع پرونده آن کشور به دادگاه جنایی بین المللی لاهه حمایت نمیکند. زندگی در کره شمالی به دلیل این گزارش تغییر چندانی نخواهد کرد، زندگی ای که ناظران سازمان ملل متحد  میگویند که دغدغه حقوق بشر در آن خیال پردازی و توهمی بیش نیست.

مصاحبه با ایدن فاستر کارشناس مسائل کره شمالی در دانشگاه لیدز:

-   چقدر میتوان به این گزارش اطمینان داشت؟

-   به نظر قابل اعتماد میاید.  میدونید همیشه این مسئله را داشته ایم که پناهنده ها نمونه دقیقی از جمعیت  کشور نیستند، ولی در این پرونده باید به تعداد زیاد موارد توجه کرد. ببینید وقتی کسی قربانی خشونت شده و من شخصا حرفش را باور میکنم، این که با دنیای شکاکی رویرو بشه که حرفش را باور نکنند، یک کمی زیاده روی است. شواهد متعددی توی این پرونده و در بررسیهای قبلی طی بیست سال گذشته هست، ولی جواب کوتاهم اینه، بله!

-  شهادت قربانیان در این گزارش واقعا تکاندهنده است. فکر میکنید چقدر پیشنهاداتی که در این گزارش مطرح شده مثلا دادگاهی کردن رهبران کره شمالی شدنی باشد؟

-   این مسئله دیگری است و کار زیادی نمیشه کرد. کره شمالی در عین بی رحمی، حکومت مستحکمی است. بعضیها از جمله من سقوطش را پیش بینی کرده بودند ولی این اتفاق نیافتاده. کنترل شدیدی روی شهروندها وجود دارد و اردوگاههای کار اجباری که در این گزارش آمده نشانه همین کنترل شدید است. نگرانی من این است که کاری نشه کرد و آنها همه چیز را تکذیب کنند. چین که بقول خودش در امور داخلی دیگران مداخله نمیکند از کره شمالی حمایت میکند. خیلی خوب بود اگر میتوانستم بگویم که این گزارش تاثیرگزار است. ولی خب دست کم حالا واقعیتها روشن شده و مهر تائید سازمان ملل هم پای آن هست.

-  چین پیشنهاد کرده این مشکل از راه مذاکره حل بشه. چقدر این پیشنهاد عملی هست؟

-   این یک مورد بعید است. چون نگرانی جامعه جهانی در ارتباط با کره شمالی یکی دو تا نیست. تلاش کردند تا در مورد تهدیدات هسته ای با کره شمالی مذاکره کنند. اما آنها میگن یک کشور هسته ای هستند و هیچوقت هم این سلاحها را کنار نمیگذارند. اما در حوزه حقوق بشر خیلی راحت همه چیز را انکار میکنند به همین خاطر به این کمیسیون اجازه ورود به کره شمالی را ندادند. بنا براین با این طرز تفکر خیلی سخت بشه با آنها مذاکره کرد.

-   پس اگر جامعه جهانی راه حل زیادی نداره فایده تهیه این گزارشها چیست؟

-  سئوال سختی است. ببینید نظرات مختلفی وجود داره، ممکن است به جایی نرسیم. بعضیها میگویند بجای این کار روی فعالیتهای انساندوستانه مثل تامین غذا باید تمرکز کرد چون یکی از اتهامات دولت اینه که مردم را عمدا گرسنه نگاه میدارد. ولی من اعتقاد دارم جیزی به اسم حقیقت وجود دارد و اگر حقیقت همین چیزی باشد که توی گزارش سازمان ملل آمده، آن موقع ساکت ماندن ما به دلایل تاکتیکی بی معنی است. این حرف را باید زد. من فکر می کنم که حقیقت را نباید پنهان کرد. و ما این را به کسانی که دارند رنج میبرند بدهکاریم. [آری نباید در قبال بی عدالتی سکوت کرد بهر شکل ممکن باید جنایات رزیم را افشا نمود و نسبت به رفتارهای ضد انسانی و ضد دموکراتیک مجاهدین نیز انتقاد کرد. ولواین که هواداران رجوی چه با تهدید چه با التماس بخواهند که منتقدین به رهبری انتقاد نکنند و در این زمینه بهر حشیشی نیز متشبث شوند. اخیرا محمد اقبال احتمالا از طرف رهبری اعلام کرد که ما در "شرایط جنگی" هستیم و هر کس به ما انتقاد کند او را بعدا در ایران محاکمه خواهیم کرد! پیش از او محمد هادی یکی دیگر از هواداران خوش نشین رهبری گفته بود که به مجاهدین نباید انتقاد کرد چون در حال مبارزه با رژیم هستند! آقایان، شما اگر به اصطلاح مجاهد و مبارز و انقلابی بودید و به ادعای خودتان با رژیم میجنگیدید از انتقاد استقبال میکردید نه این که التماس کنید کسی به شما چیزی نگوید.]

-  تا بحال آمریکا فشار زیادی از بابت سلاح هسته ای به کره شمال وارد کرده آیا غرب حاضر است از بابت نقض حقوق بشر نیز کره شمالی را تحت فشار قرار دهد؟

- احتمالا نه. مسئله برای کشورهایی مثل کره جنوبی اینه که اولویت را به چه چیزی بدهند. چون صحبت اینه که کره شمالی باید دست از همه کارهایش بردارد. از تهدیدات اتمی، تسلیحات هسته ای، موشکهای دوربرد تا نقض حقوق بشر که باعث پناهنده شدن مردم میشه. ولی قبول دارم که تصورش هم سخت است. میشد آرزو کرد که یک رهبر جوان نسل سومی  که در خارج درس خوانده یک روزی بیاد اما اولین کاری که این رهبر جوان کرد چی بود، اعدام شوهر عمه اش، معلومه دیگه چه بلایی سر دشمناش میاره! بهر حال حقیقت باید روشن بشه و باید سازمان ملل هم آن را تائید کند.

تحریریه صدا