وکيل ويليام بوردون و پروفسور گای گودوين گيل
نامه اعتراضی ويليام بوردون و پروفسور گای گودوين گيل به کميسر عالی پناهندگان سازمان ملل
نامه
اعتراضی ويليام بوردون و پروفسور گای گودوين گيل حقوقدانان و وکلای برجسته
فرانسه و انگلستان به کميسر عالی پناهندگان سازمان ملل متحد - 24دسامبر
2012
ابراز نگرانی جدی درباره بروشور «اطلاعات» پخش شده در بين ساکنان ليبرتی توسط کميساريا
ما مطمئن هستيم که شما دلايل نگرانی ما را درک می کنيد چون همه می دانند که دولت عراق که کميساريا قصد دارد ساکنان را برای بازگشتی «آبرومندانه» به ايران، به آن بسپارد، به نيابت از جانب رژيم ايران عمل می کند
اين مسيری بسيار خطرناک است چون به وضوح واقعيتها را ناديده می گيرد و مطمئناً برخلاف مسئوليتهای کميساريا خواهد بود که «نبايستی پناهجويان را در مسير خطرناکی بياندازد»
کميساريا می داند شماری از افراد در سالهای اخير صرفاً به خاطر ديدار از اشرف اعدام شده اند و ديگران به همين دليل در زندان به سر می برند.
ما از هيچ موردی درگذشته اطلاع نداريم که تشويق پناهجويان به ترک کمپ پناهندگی سياست کميساريا بوده باشد. آيا ما بايد نتيجه بگيريم که در اين جا انگيزه های سياسی دخيل هستند؟
در مورد انتقال سه تن از ساکنان به فنلاند شما می دانيد که طبق قانون بين المللی حفاظتی که اين پناهندگان مشمول آن هستند ربطی به قبول يا رد راه حلی که ممکن است به آنان پيشنهاد شود ندارد.
ما مطمئن هستيم که شما موافقيد که تهديدکردن و مطرح کردن رد حفاظت در چنين شرايطی کاملاً غيرقابل قبول است
آقای آنتونيو گوترز کميسر عالی پناهندگان ملل متحد،
به عنوان وکلای ساکنان اشرف و ليبرتی، ما می خواستيم توجه شما را به چند نگرانی در مورد تعيين استاتوی پناهندگی که در حال حاضر در دست اقدام است جلب کنيم.
1. بروشور «اطلاعات» به فارسی، که بين ساکنان ليبرتی از سوی کميساريا پخش شده است.
2. انتقال سه تن از ساکنان به فنلاند
درباره بروشور «اطلاعات»
دو قسمت اين بروشور مورد نگرانی جدی هستند.
اولا، تحت عنوان «راه حل» نوشته است:
«اگر شما خواهان برگشت داوطلبانه به ايران هستيد، کميساريای عالی پناهندگان ملل متحد شما را به حکومت عراق می سپارد تا حکومت عراق با همکاری سازمانهای مربوطه، برگشت امن و آبرومندانه شما به کشورتان را فراهم سازد».
ثانيا، تحت عنوان «محل سکونت» در اين بروشور نوشته شده:
«چنان چه می دانيد بعضی از باشندگان قديمی اردوگاه اين محل را ترک کرده و اکنون در جای ديگری که از سوی مقامات عراقی تهيه شده است زندگی می کنند. کميساريای عالی ملل متحد به شکل مداوم وضعيت آنها را بررسی و تحت نظارت قرار می دهد تا مطمئن شود آنها در امنيت بوده و با آنها به خوبی برخورد می شود.
پرونده های افرادی که کمپ حريه (ليبرتی) را ترک می کنند به صورت عادی از سوی کميساريای ملل متحد در امور پناهندگان بررسی خواهند شد.
متن قبلی بروشور «اطلاعات» که به ساکنان داده شده بود هيچ اشاره يی به محل سکونت نداشت و پاراگراف مربوط به راه حل به صورت زير بود:
«در صورتی که خواسته باشيد داوطلبانه به ايران بازگشت نماييد، کميساريا درخواست شما را به مأموريت مساعدت ملل متحد برای عراق ارجاع می نمايد تا در هماهنگی با مقامات عراقی و سازمانهای ذيربط ديگر به چگونه بازگشت مصون شما بپردازد»
همان طور که شما متوجه خواهيد شد، تفاوتهای مهمی بين اين دو متن وجود دارند. در گذشته پروسه مربوط به کسانی که می خواستند به ايران برگردند، به اين صورت بوده که موضوع به يونامی اطلاع داده می شد تا آنها بازگشت «امن» آنها را با مقامات عراقی و سازمانهای مربوطه هماهنگ کنند.
ولی در متن کنونی، کميساريا می گويد چنين افرادی را برای بازگشت «امن» و «آبرومندانه» به مقامات عراقی «خواهد سپرد».
ما مطمئن هستيم که شما دلائل نگرانی ما را درک می کنيد. هر چند که پناهجويان ايرانی هستند، ولی همه می دانند که دولت که به نيابت از جانب رژيم ايران عمل می کند به همان اندازه مقامات کشور مبدأ نسبت به آنها خصمانه عمل می کند. ساکنان پناهنده هدف حملات خصمانه و خشونت بار عراقی بوده اند که منجر به کشته شدن 49تن و مجروح شدن 1000تن گرديد. آنها همچنين به اجبار از خانه 25ساله خود توسط همان مقامات عراقی رانده شده اند. همان مقاماتی که کميساريا اکنون قصد دارد ساکنان را برای بازگشتی «آبرومندانه» به ايران، به آنها بسپارد.
اين مسيری بسيار خطرناک است، چون به وضوح واقعيتها را ناديده می گيرد و مطمئناً برخلاف مسئوليتهای کميساريا خواهد بود که «نبايستی پناهجويان را در مسير خطرناکی بياندازد».
کميساريا به خوبی می داند که چندين تن از سالهای اخير به خاطر صرفاً ديدار از اشرف اعدام شده اند. و اين که ديگران در حال حاضر به همين دليل در زندان به سر می برند.
آقای کميسر عالی پناهندگان،
همان طور که مشاهده می کنيد «سپردن» ساکنان به دولت عراق برای اين که بازگشت «آبرومندانه» آنان به ايران فراهم شود، خيلی محتمل است که علاوه بر نقض آزادی وجدان و عقيده آنان را با خطر جانی مواجه سازد.
ما بايد همچنين مبنای موضع کميساريا در مورد به اصطلاح «محل سکونت» را مورد سؤال قرار دهيم.
روشن نيست که انگيزه چنين اظهاراتی چيست و يا چه هدفی از آن دنبال می شود.
ما بر اساس دانشمان از راهنمای عمل کميساريا و شيوه های کار آن، از هيچ موردی در گذشته اطلاع نداريم که تشويق پناهجويان به ترک کمپ پناهندگی و دنبال کردن استاتوی پناهندگی در محل ديگر، بدون هر گونه دليل و توضيح سياست کميساريا بوده باشد.
آيا ما بايد نتيجه بگيريم که انگيزه های سياسی در اينجا دخيل است؟
با گفتن اين که «کميساريای عالی ملل متحد به شکل مداوم وضعيت آنها را بررسی و تحت نظارت قرار می دهد تا مطمئن شود آنها در امنيت بوده و با آنها به خوبی برخورد می شود»
آيا کميساريا به طور ضمنی می گويد که آنهايی که کمپ ليبرتی را ترک می کنند و به مقامات عراقی «سپرده» می شوند، در جايی «امن» خواهند بود و با آنها رفتار خوب خواهد شد؟ و منظور از اشاره به «پرونده» های آنان که به طور «نرمال بررسی خواهد شد» چيست؟
دستور کار کميساريا تأمين حفاظت بين المللی برای ساکنان است، اين دستور کار، در ميان چيزهای ديگر، شامل تلاش برای برداشتن محدوديتهای غيرقانونی است که روی اين پناهندگان در کمپ ليبرتی توسط دولت عراق اعمال می شود.
با توجه به دشمنی دولت عراق نسبت به اين پناهندگان که علناً ابراز شده است و با توجه به قصد اين دولت برای غيرقابل تحمل ساختن زندگی برای ساکنان، به منظور وادار کردن ساکنان به تسليم در مقابل رژيم ايران، به نظر کاملاً نادرست می آيد که به هر شکلی پناهندگان را ترغيب کنيم خودشان را در اختيار الطاف مقامات عراقی قرار دهند.
انتقال سه تن از ساکنان به فنلاند
به ما گفته شده است که وقتی سه پناهنده اخيراً خواستار آن شدند که به شهری در فنلاند به غير از «راوانيمی» منتقل شوند، با اين اميد که بتوانند نزديکتر به جامعه ايرانی باشند، کميساريا جوابش اين بود که آنها ديگر از حفاظت بين المللی بهره مند نيستند چون اين انتقال را رد کرده اند.
همان طور که شما مطمئناً می دانيد حفاظتی که اين پناهندگان مشمول آن هستند طبق قانون بين المللی ربطی به قبول راه حلی که ممکن است به آنان پيشنهاد شود ندارد.
حفاظت بايد به آنها داده شود چرا که اين افراد نگرانی واضحی برای تحت آزار قرار گرفتن دارند و هيچ چيز در هيچ يک از دستورالعملهای کميساريا نيست. چه رسد به قانون بين المللی که بگويد که پناهنده حق نظر دادن و يا اعلام نظر در مورد کشوری که، يا حتی شهری که، او ممکن است به آن منتقل بشود را ندارد.
با توجه به سختيهايی که اين پناهندگان داشته اند، که از جمله ديگر چيزها شامل تجربه دو کشتار، بی خانمانی اجباری و قبل از آن، سه سال شکنجه روانی می شود، يک زاويه ورود واقعاً متفاوت ضروری است.
ما مطمئناً به درستی انتظار داريم که جواب کميساريا با توجه به دهه ها تجربه در اين زمينه، در جهت نيازها و نگرانيهای پناهندگان باشد، و اين که به جای تهديدها و مقابله جويی ناموجه به دنبال مشورت و رهنمود دادن به آنها باشد.
در مورد موضوع حاضر در جايی که پناهندگان تقاضای حفاظت خود را پس نگرفته اند و هيچ پايه يی برای متوقف کردن حفاظت وجود ندارد، فی الواقع هيچ توجيهی برای متوسل شدن به «کنسل کردن» استاتو وجود ندارد. ما به خوبی متوجه هستيم که عکس العملهای پناهندگان، مانند آنچه که ما گزارش آن را داريم، کمکی به پروسه پيدا کردن يک راه حل نمی کند.
ما در گذشته همکاری خودمان را ارائه کرده و مجدداً نيز تکرار می کنيم که ما بيشتر از هر وقت آماده ايم تا در زمينه مشاوره در موارد مناسب کمک کار باشيم.
در اين رابطه، ما محترماً از شما می خواهيم که به مسئولان کميساريا که درگير پروسه انتقال هستند، دستور بدهيد با رهبری کمپ مشورت کرده و هماهنگی کنند تا چنين مشکلاتی در آينده به وقوع نپيوندد.
به ما اطلاع داده شده که فنلاند به طور پايه يی متقبل شده است که يازده پناهنده را بپذيرد. آيا امکانی وجود ندارد در اين جا که تمامی يازده پناهنده همزمان به يک شهر منتقل شوند؟
دهه ها تجربه تأييد می کند که اجتماع و همبستگی کليد انتقال موفقيت آميز بوده است و اين که امکان رابطه داشتن با ديگران، وقتی پناهندگان به محيطی کاملاً جديد وارد می شوند به غايت به برطرف کردن فشارهای روحی آنها کمک می کند.
در مورد يک موضوع مرتبط ديگر، ما همچنين بايد متذکر شويم که متأسفانه بعضی از موکلين ما تمايلاتی از سوی بعضی مسئولان کميساريا گزارش کرده اند که آنها به طور ضمنی به تهديدهايی مشابه همين نوع، دست می زنند.
مثلاً در مورد ساکنانی که شايد به طور کامل آنچه را که کميساريا می گويد قبول نکنند و يا آنهايی که در مورد سؤالاتی که مربوط به استاتوی پناهندگی آنان نيست سؤالاتی بکنند، ما مطمئن هستيم که شما موافقيد که تهديدکردن و مطرح کردن رد حفاظت در چنين شرايطی کاملاً غيرقابل قبول است و اين که هيچ کسی که نياز به حفاظت بين المللی دارد نبايد از انتقال گيری هراس داشته باشد.
بنابراين ما مصرانه تقاضا می کنيم که شما فوراً به اين مسأله توجه کنيد و توجيهات لازم را در مورد وارد کردن عنصر مانيتور بی طرفانه در پروسه مصاحبه به عمل آوريد.
آقای کميسر عالی
ما يکبار ديگر به خاطر توجه شما به اين موارد که باعث نگرانی بسيار هستند، از شما تشکر می کنيم.
ما کاملاً متوجه مشکلاتی که پناهندگان با آن مواجه هستند و آنچه کميساريا برای پيدا کردن و تأمين حفاظت مؤثر بين المللی و به دست آوردن راه حلهای انسانی با آن مواجه است هستيم.
همان طور که در بالا متذکر شده ايم، ما حتی آماده هستيم تا نقشی مثبت در اين تلاش انجام دهيم، تا موارد نگرانی باز تکرار نشود.
با احترام
پروفسور گای گودوين گيل
وکيل ويليام بوردون
---
ماخذ سایت سازمان مجاهدین
ابراز نگرانی جدی درباره بروشور «اطلاعات» پخش شده در بين ساکنان ليبرتی توسط کميساريا
ما مطمئن هستيم که شما دلايل نگرانی ما را درک می کنيد چون همه می دانند که دولت عراق که کميساريا قصد دارد ساکنان را برای بازگشتی «آبرومندانه» به ايران، به آن بسپارد، به نيابت از جانب رژيم ايران عمل می کند
اين مسيری بسيار خطرناک است چون به وضوح واقعيتها را ناديده می گيرد و مطمئناً برخلاف مسئوليتهای کميساريا خواهد بود که «نبايستی پناهجويان را در مسير خطرناکی بياندازد»
کميساريا می داند شماری از افراد در سالهای اخير صرفاً به خاطر ديدار از اشرف اعدام شده اند و ديگران به همين دليل در زندان به سر می برند.
ما از هيچ موردی درگذشته اطلاع نداريم که تشويق پناهجويان به ترک کمپ پناهندگی سياست کميساريا بوده باشد. آيا ما بايد نتيجه بگيريم که در اين جا انگيزه های سياسی دخيل هستند؟
در مورد انتقال سه تن از ساکنان به فنلاند شما می دانيد که طبق قانون بين المللی حفاظتی که اين پناهندگان مشمول آن هستند ربطی به قبول يا رد راه حلی که ممکن است به آنان پيشنهاد شود ندارد.
ما مطمئن هستيم که شما موافقيد که تهديدکردن و مطرح کردن رد حفاظت در چنين شرايطی کاملاً غيرقابل قبول است
آقای آنتونيو گوترز کميسر عالی پناهندگان ملل متحد،
به عنوان وکلای ساکنان اشرف و ليبرتی، ما می خواستيم توجه شما را به چند نگرانی در مورد تعيين استاتوی پناهندگی که در حال حاضر در دست اقدام است جلب کنيم.
1. بروشور «اطلاعات» به فارسی، که بين ساکنان ليبرتی از سوی کميساريا پخش شده است.
2. انتقال سه تن از ساکنان به فنلاند
درباره بروشور «اطلاعات»
دو قسمت اين بروشور مورد نگرانی جدی هستند.
اولا، تحت عنوان «راه حل» نوشته است:
«اگر شما خواهان برگشت داوطلبانه به ايران هستيد، کميساريای عالی پناهندگان ملل متحد شما را به حکومت عراق می سپارد تا حکومت عراق با همکاری سازمانهای مربوطه، برگشت امن و آبرومندانه شما به کشورتان را فراهم سازد».
ثانيا، تحت عنوان «محل سکونت» در اين بروشور نوشته شده:
«چنان چه می دانيد بعضی از باشندگان قديمی اردوگاه اين محل را ترک کرده و اکنون در جای ديگری که از سوی مقامات عراقی تهيه شده است زندگی می کنند. کميساريای عالی ملل متحد به شکل مداوم وضعيت آنها را بررسی و تحت نظارت قرار می دهد تا مطمئن شود آنها در امنيت بوده و با آنها به خوبی برخورد می شود.
پرونده های افرادی که کمپ حريه (ليبرتی) را ترک می کنند به صورت عادی از سوی کميساريای ملل متحد در امور پناهندگان بررسی خواهند شد.
متن قبلی بروشور «اطلاعات» که به ساکنان داده شده بود هيچ اشاره يی به محل سکونت نداشت و پاراگراف مربوط به راه حل به صورت زير بود:
«در صورتی که خواسته باشيد داوطلبانه به ايران بازگشت نماييد، کميساريا درخواست شما را به مأموريت مساعدت ملل متحد برای عراق ارجاع می نمايد تا در هماهنگی با مقامات عراقی و سازمانهای ذيربط ديگر به چگونه بازگشت مصون شما بپردازد»
همان طور که شما متوجه خواهيد شد، تفاوتهای مهمی بين اين دو متن وجود دارند. در گذشته پروسه مربوط به کسانی که می خواستند به ايران برگردند، به اين صورت بوده که موضوع به يونامی اطلاع داده می شد تا آنها بازگشت «امن» آنها را با مقامات عراقی و سازمانهای مربوطه هماهنگ کنند.
ولی در متن کنونی، کميساريا می گويد چنين افرادی را برای بازگشت «امن» و «آبرومندانه» به مقامات عراقی «خواهد سپرد».
ما مطمئن هستيم که شما دلائل نگرانی ما را درک می کنيد. هر چند که پناهجويان ايرانی هستند، ولی همه می دانند که دولت که به نيابت از جانب رژيم ايران عمل می کند به همان اندازه مقامات کشور مبدأ نسبت به آنها خصمانه عمل می کند. ساکنان پناهنده هدف حملات خصمانه و خشونت بار عراقی بوده اند که منجر به کشته شدن 49تن و مجروح شدن 1000تن گرديد. آنها همچنين به اجبار از خانه 25ساله خود توسط همان مقامات عراقی رانده شده اند. همان مقاماتی که کميساريا اکنون قصد دارد ساکنان را برای بازگشتی «آبرومندانه» به ايران، به آنها بسپارد.
اين مسيری بسيار خطرناک است، چون به وضوح واقعيتها را ناديده می گيرد و مطمئناً برخلاف مسئوليتهای کميساريا خواهد بود که «نبايستی پناهجويان را در مسير خطرناکی بياندازد».
کميساريا به خوبی می داند که چندين تن از سالهای اخير به خاطر صرفاً ديدار از اشرف اعدام شده اند. و اين که ديگران در حال حاضر به همين دليل در زندان به سر می برند.
آقای کميسر عالی پناهندگان،
همان طور که مشاهده می کنيد «سپردن» ساکنان به دولت عراق برای اين که بازگشت «آبرومندانه» آنان به ايران فراهم شود، خيلی محتمل است که علاوه بر نقض آزادی وجدان و عقيده آنان را با خطر جانی مواجه سازد.
ما بايد همچنين مبنای موضع کميساريا در مورد به اصطلاح «محل سکونت» را مورد سؤال قرار دهيم.
روشن نيست که انگيزه چنين اظهاراتی چيست و يا چه هدفی از آن دنبال می شود.
ما بر اساس دانشمان از راهنمای عمل کميساريا و شيوه های کار آن، از هيچ موردی در گذشته اطلاع نداريم که تشويق پناهجويان به ترک کمپ پناهندگی و دنبال کردن استاتوی پناهندگی در محل ديگر، بدون هر گونه دليل و توضيح سياست کميساريا بوده باشد.
آيا ما بايد نتيجه بگيريم که انگيزه های سياسی در اينجا دخيل است؟
با گفتن اين که «کميساريای عالی ملل متحد به شکل مداوم وضعيت آنها را بررسی و تحت نظارت قرار می دهد تا مطمئن شود آنها در امنيت بوده و با آنها به خوبی برخورد می شود»
آيا کميساريا به طور ضمنی می گويد که آنهايی که کمپ ليبرتی را ترک می کنند و به مقامات عراقی «سپرده» می شوند، در جايی «امن» خواهند بود و با آنها رفتار خوب خواهد شد؟ و منظور از اشاره به «پرونده» های آنان که به طور «نرمال بررسی خواهد شد» چيست؟
دستور کار کميساريا تأمين حفاظت بين المللی برای ساکنان است، اين دستور کار، در ميان چيزهای ديگر، شامل تلاش برای برداشتن محدوديتهای غيرقانونی است که روی اين پناهندگان در کمپ ليبرتی توسط دولت عراق اعمال می شود.
با توجه به دشمنی دولت عراق نسبت به اين پناهندگان که علناً ابراز شده است و با توجه به قصد اين دولت برای غيرقابل تحمل ساختن زندگی برای ساکنان، به منظور وادار کردن ساکنان به تسليم در مقابل رژيم ايران، به نظر کاملاً نادرست می آيد که به هر شکلی پناهندگان را ترغيب کنيم خودشان را در اختيار الطاف مقامات عراقی قرار دهند.
انتقال سه تن از ساکنان به فنلاند
به ما گفته شده است که وقتی سه پناهنده اخيراً خواستار آن شدند که به شهری در فنلاند به غير از «راوانيمی» منتقل شوند، با اين اميد که بتوانند نزديکتر به جامعه ايرانی باشند، کميساريا جوابش اين بود که آنها ديگر از حفاظت بين المللی بهره مند نيستند چون اين انتقال را رد کرده اند.
همان طور که شما مطمئناً می دانيد حفاظتی که اين پناهندگان مشمول آن هستند طبق قانون بين المللی ربطی به قبول راه حلی که ممکن است به آنان پيشنهاد شود ندارد.
حفاظت بايد به آنها داده شود چرا که اين افراد نگرانی واضحی برای تحت آزار قرار گرفتن دارند و هيچ چيز در هيچ يک از دستورالعملهای کميساريا نيست. چه رسد به قانون بين المللی که بگويد که پناهنده حق نظر دادن و يا اعلام نظر در مورد کشوری که، يا حتی شهری که، او ممکن است به آن منتقل بشود را ندارد.
با توجه به سختيهايی که اين پناهندگان داشته اند، که از جمله ديگر چيزها شامل تجربه دو کشتار، بی خانمانی اجباری و قبل از آن، سه سال شکنجه روانی می شود، يک زاويه ورود واقعاً متفاوت ضروری است.
ما مطمئناً به درستی انتظار داريم که جواب کميساريا با توجه به دهه ها تجربه در اين زمينه، در جهت نيازها و نگرانيهای پناهندگان باشد، و اين که به جای تهديدها و مقابله جويی ناموجه به دنبال مشورت و رهنمود دادن به آنها باشد.
در مورد موضوع حاضر در جايی که پناهندگان تقاضای حفاظت خود را پس نگرفته اند و هيچ پايه يی برای متوقف کردن حفاظت وجود ندارد، فی الواقع هيچ توجيهی برای متوسل شدن به «کنسل کردن» استاتو وجود ندارد. ما به خوبی متوجه هستيم که عکس العملهای پناهندگان، مانند آنچه که ما گزارش آن را داريم، کمکی به پروسه پيدا کردن يک راه حل نمی کند.
ما در گذشته همکاری خودمان را ارائه کرده و مجدداً نيز تکرار می کنيم که ما بيشتر از هر وقت آماده ايم تا در زمينه مشاوره در موارد مناسب کمک کار باشيم.
در اين رابطه، ما محترماً از شما می خواهيم که به مسئولان کميساريا که درگير پروسه انتقال هستند، دستور بدهيد با رهبری کمپ مشورت کرده و هماهنگی کنند تا چنين مشکلاتی در آينده به وقوع نپيوندد.
به ما اطلاع داده شده که فنلاند به طور پايه يی متقبل شده است که يازده پناهنده را بپذيرد. آيا امکانی وجود ندارد در اين جا که تمامی يازده پناهنده همزمان به يک شهر منتقل شوند؟
دهه ها تجربه تأييد می کند که اجتماع و همبستگی کليد انتقال موفقيت آميز بوده است و اين که امکان رابطه داشتن با ديگران، وقتی پناهندگان به محيطی کاملاً جديد وارد می شوند به غايت به برطرف کردن فشارهای روحی آنها کمک می کند.
در مورد يک موضوع مرتبط ديگر، ما همچنين بايد متذکر شويم که متأسفانه بعضی از موکلين ما تمايلاتی از سوی بعضی مسئولان کميساريا گزارش کرده اند که آنها به طور ضمنی به تهديدهايی مشابه همين نوع، دست می زنند.
مثلاً در مورد ساکنانی که شايد به طور کامل آنچه را که کميساريا می گويد قبول نکنند و يا آنهايی که در مورد سؤالاتی که مربوط به استاتوی پناهندگی آنان نيست سؤالاتی بکنند، ما مطمئن هستيم که شما موافقيد که تهديدکردن و مطرح کردن رد حفاظت در چنين شرايطی کاملاً غيرقابل قبول است و اين که هيچ کسی که نياز به حفاظت بين المللی دارد نبايد از انتقال گيری هراس داشته باشد.
بنابراين ما مصرانه تقاضا می کنيم که شما فوراً به اين مسأله توجه کنيد و توجيهات لازم را در مورد وارد کردن عنصر مانيتور بی طرفانه در پروسه مصاحبه به عمل آوريد.
آقای کميسر عالی
ما يکبار ديگر به خاطر توجه شما به اين موارد که باعث نگرانی بسيار هستند، از شما تشکر می کنيم.
ما کاملاً متوجه مشکلاتی که پناهندگان با آن مواجه هستند و آنچه کميساريا برای پيدا کردن و تأمين حفاظت مؤثر بين المللی و به دست آوردن راه حلهای انسانی با آن مواجه است هستيم.
همان طور که در بالا متذکر شده ايم، ما حتی آماده هستيم تا نقشی مثبت در اين تلاش انجام دهيم، تا موارد نگرانی باز تکرار نشود.
با احترام
پروفسور گای گودوين گيل
وکيل ويليام بوردون
---
ماخذ سایت سازمان مجاهدین
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر